பச்சை கலர் சுடிதார் வெள்ளை ஷாலோடு "மேகலா மானேஜர் கூப்பிடறார்..." என்றாள் ஷீலா. மேகலா என்று அழைக்கப்பட்டவள் ஒரு நிமிடம் முகத்தை ?-குறியாக்கி யோசித்தாள். பிறகு திறந்து வைத்திருந்த விண்டோஸை மினிமைஸ் பண்ணி விட்டு எழுந்தாள்.
மானேஜர் அறையை அடையுமுன் சின்ன மேலுதட்டில் வியர்வை முத்துக்கள் படர்ந்தது. கதவை தட்டி,"எக்ஸ்க்யூஸ் மீ ஸார்..." என்றாள்.
"நோ எக்ஸ்க்யூஸ்... யு ஆர் ப்ரீ பர்ட் டு திஸ் ரூம்..." என்ற மானேஜருக்கு வயது ஐம்பது இருக்கும். தலைமுடியிலும் கழுத்திலும் 'டை'! "மிஸ் மேகலா... மெயில் பண்றதுக்கு சில மேட்டர்களை சொல்றேன். எழுதிக்கோ..." என்றவர் "சிட் டவுன் ப்ளீஸ்" என்றார். அவள் உட்காருமுன் இடையில் தெரிந்த 'பளீரை' ரசித்தார். "சே... நாளையிலிருந்து சுடிதார் போடணும்" என்று தீர்மானித்துக் கொண்டாள்.
டேபிளிலிருந்த பெயர் பலகை மானேஜரை 'எம். நடேஷ்' என்றது. நாமும் இனி அப்படியே! ஆடையில்லாத பகுதிகளை அவசரமாக ரசித்தபடி 'மெயில் மேட்டரை' கூறினார். பிறகு-
"மேகலா! இந்த வாரம் ஞாயிற்றுக்கிழமை நீ ப்ரீ தானே?"
"ஏன் ஸார்?" என்றாள்.
"இல்லே... நீ ப்ரீனா வாயேன். உனக்கு இன்ப அதிர்ச்சி ஒண்ணு காத்திருக்கு" என்றார், கண் சிமிட்டியபடி.
மேகலா சொல்லச்சொல்ல ராகவன் கண்களில் ரத்தம் ஏறியது.முஷ்டியை மடக்கி வைத்துக் கொண்டான். "இதை ஏன் முன்னாலயே சொல்லல? இப்ப பாரு... வீட்டுக்கே தைரியமா கூப்பிடறான்!" என்றான் பல்லை கடித்துக் கொண்டு.
"நான் இவ்வளவு நாள் பொறுத்துப் பார்த்தேண்ணா. ஆனா, இப்ப ரொம்ப ஓவரா போனதாலதாண்ணா உன்கிட்ட சொல்றேன்."
"சரி மேகலா! ஞாயிற்றுக்கிழமை உன்னோட நானும் வர்றேன்" என்றான் தீர்மானமாக.
குருவி கத்தியது.
யாராக இருக்கும் என்ற முக பாவனையில் கதவை திறந்தார் மானேஜர் நடேஷ். மேகலாவை பார்த்து மலர்ந்த முகம், பின்னால் நின்ற நிழலை பார்த்து சுருங்கியது. தயக்கத்துடன், "உள்ளே வாங்க" என்றவர் ஷோபாவை காட்டி உட்காரச் சொன்னார்.
"நாங்க ஒண்ணும் உட்கார வரலே. என் தங்கச்சிய தனியா வரச் சொன்னியாமே?"
"மேகலா யாரிவர்?"
"என்னோட அண்ணா!"
"என்கிட்ட பேசு ஸார்! எவ்வளவு தைரியமிருந்தா வீட்டுக்கு வா இன்ப அதிர்ச்சி தர்றேன்னு கூப்பிடுவ..."
"வெய்ட்... வெய்ட் எ மினிட்! நீங்க தப்பா புரிஞ்சிகிட்டீங்க" என்றவர் நெற்றியில் வியர்வை அரும்பியது. கண்கள் பயம் காட்டியது.
"எது ஸார் தப்பு? உன்னை மாதிரி ஆள சும்மா விடக்கூடாது!" என்ற ராகவன் முஷ்டியால் தாடையில் குத்தினான். பல்லிடுக்கில் லேசாக ரத்தம் எட்டிப்பார்த்தது. வலி பிராணன் போனது. இதை நடேஷ் எதிர்பார்க்கவில்லை. வலியை விட மேகலா முன் அடி வாங்கியது நெஞ்சை சுட்டது.
"அண்ணா! சும்மா இருங்கண்ணா... அடிக்காதீங்க. நீங்க வந்து எச்சரிச்சிட்டு போவீங்கன்னு தான் கூட்டி வந்தேன். அடிச்சிட்டீங்களேண்ணா!" என்றவள், "சாரி சார். இனிமே என்னை வேலைக்கு வச்சுக்க மாட்டீங்கன்னு எனக்கு தெரியும். நாளைக்கு ஆபீஸீக்கு வந்து ராஜினாமா கடுதாசி குடுத்துடறேன் சார்!" என்று படப்பாக பேசினாள்.
"மேகலா! நீயாவது என்னை புரிஞ்சுப்பேன்னு நினைக்கிறேன். தயவு செய்து அந்த ரூமுக்கு வாம்மா!" என்ற நடேஷ், இதழிடுக்கில் வழிந்த ரத்தத்தை கர்ச்சீப்பால் துடைத்தார்.
"கிழட்டுக்கழுதை... இன்னும் பாரு ரூமுக்கு கூப்பிடறான்."
"விடுங்கண்ணா. ரூமுக்கு தானே சார். வாங்க போகலாம்"
ஹாலை விட அந்த அறை சுத்தமாக இருந்தது. மெலிதாக ஊதுபத்தி வாசனை அடித்தது. கண்களை ஓட்டி பார்த்துக்கொண்டிருந்த மேகலா,"அது ... அது... யார் சார்?"
எதும்மா?" என்று கேட்டான் ராகவன். " அங்க பாருங்கண்ணா! என் போட்டோவில மாலையெல்லாம் போட்டு... குங்குமம் வச்சு..." என்றவள் லேசாக தள்ளாடி தலையை பிடித்துக் கொண்டாள்.
கணேசன் காலிங் பெல்லை அழுத்தினான். அது கத்தவில்லை. 'கரண்ட் கட்' என உணர்ந்து திறந்திருந்த கதவு வழியே உள்ளே நுழைந்தான். உள்ளறையிலிருந்து பேச்சுக்குரல் கேட்டு நின்றான்.
"சார் இத நீங்க முன்னாலேயே சொல்லி இருந்தா நான் அடிச்சிருக்க மாட்டேன் சார். சாரி சார்... உங்க தங்கச்சி எப்படி சார் செத்தாங்க?"
"அவளுக்கு ப்ளட் கான்சர். ரத்தம் ரத்தமா வாந்தியெடுத்து... வேண்டாத கோயில் இல்ல... ப்ச்... அதை நினைவு படுத்தாதீங்க ப்ளீஸ்! இந்த துயரத்துக்கெல்லாம் உங்க தங்கச்சி தான் மருந்தா இருக்கிறா! அடிக்கடி வந்து போம்மா..."
அவர்கள் ஹாலுக்குள் நுழைவதற்குள் கணேசன் வெளியே நின்று கொண்டு,"சார்... சார்..." என்று அப்போது தான் வந்திருக்கிற பாவனை செய்தான். "வாப்பா... உட்காரு!" என்ற நடேஷிடம் "அப்ப நாங்க கெளம்பட்டுமா சார்?" என்றான் ராகவன். "அடிக்கடி வர்றேன் சார்." என்றாள் மேகலா.
அவர்கள் வெளியேறிச் சென்ற பின், "உன்னை சாயங்காலம் தானே வரச்சொன்னேன். இப்ப ஏன் வந்தே? சரி... சரி... பத்து நிமிஷம் இரு. பணத்தை எடுத்திட்டு வர்றேன்" என்று சொல்லி விட்டு உள்ளே சென்றார்.
ஷோபாவில் சாய்ந்து கொண்டான் கணேசன். ' என்கிட்ட பாஸ்போர்ட் சைஸ் போட்டோவை கொடுத்து பெரிசுப்படுத்தச் சொல்லும் போது மனைவின்னு சொன்னாரே! இவங்ககிட்ட தங்கச்சிங்கிறார். சம்திங் ராங்! ஒருவேளை தங்கச்சி மாதிரி இருக்கேன்னு சொல்லிச்சொல்லியே அவளை மல்லாக்க வக்க ஏற்பாடு செய்யிறாரோ... இப்படி யோசிச்சா கணக்கு நேராகுதே! டே கிழவா... திட்டம் போட்டு கவுக்கப் பார்க்கிறியா? ஆக உண்மை தெரிஞ்சு போச்சு. இப்ப என்ன பண்ணலாம்? கிழவனை மிரட்டி பணம் கறக்கலாமா... இல்ல, அந்த புள்ளைகிட்ட உண்மையை சொல்லி உஷார் படுத்தலாமா... குழப்பமா இருக்கே! ஹலோ பிரதர்ஸ்! நீங்களாவது இதுக்கு ஒரு வழி சொல்லுங்க ப்ளீஸ்!
மானேஜர் அறையை அடையுமுன் சின்ன மேலுதட்டில் வியர்வை முத்துக்கள் படர்ந்தது. கதவை தட்டி,"எக்ஸ்க்யூஸ் மீ ஸார்..." என்றாள்.
"நோ எக்ஸ்க்யூஸ்... யு ஆர் ப்ரீ பர்ட் டு திஸ் ரூம்..." என்ற மானேஜருக்கு வயது ஐம்பது இருக்கும். தலைமுடியிலும் கழுத்திலும் 'டை'! "மிஸ் மேகலா... மெயில் பண்றதுக்கு சில மேட்டர்களை சொல்றேன். எழுதிக்கோ..." என்றவர் "சிட் டவுன் ப்ளீஸ்" என்றார். அவள் உட்காருமுன் இடையில் தெரிந்த 'பளீரை' ரசித்தார். "சே... நாளையிலிருந்து சுடிதார் போடணும்" என்று தீர்மானித்துக் கொண்டாள்.
டேபிளிலிருந்த பெயர் பலகை மானேஜரை 'எம். நடேஷ்' என்றது. நாமும் இனி அப்படியே! ஆடையில்லாத பகுதிகளை அவசரமாக ரசித்தபடி 'மெயில் மேட்டரை' கூறினார். பிறகு-
"மேகலா! இந்த வாரம் ஞாயிற்றுக்கிழமை நீ ப்ரீ தானே?"
"ஏன் ஸார்?" என்றாள்.
"இல்லே... நீ ப்ரீனா வாயேன். உனக்கு இன்ப அதிர்ச்சி ஒண்ணு காத்திருக்கு" என்றார், கண் சிமிட்டியபடி.
மேகலா சொல்லச்சொல்ல ராகவன் கண்களில் ரத்தம் ஏறியது.முஷ்டியை மடக்கி வைத்துக் கொண்டான். "இதை ஏன் முன்னாலயே சொல்லல? இப்ப பாரு... வீட்டுக்கே தைரியமா கூப்பிடறான்!" என்றான் பல்லை கடித்துக் கொண்டு.
"நான் இவ்வளவு நாள் பொறுத்துப் பார்த்தேண்ணா. ஆனா, இப்ப ரொம்ப ஓவரா போனதாலதாண்ணா உன்கிட்ட சொல்றேன்."
"சரி மேகலா! ஞாயிற்றுக்கிழமை உன்னோட நானும் வர்றேன்" என்றான் தீர்மானமாக.
குருவி கத்தியது.
யாராக இருக்கும் என்ற முக பாவனையில் கதவை திறந்தார் மானேஜர் நடேஷ். மேகலாவை பார்த்து மலர்ந்த முகம், பின்னால் நின்ற நிழலை பார்த்து சுருங்கியது. தயக்கத்துடன், "உள்ளே வாங்க" என்றவர் ஷோபாவை காட்டி உட்காரச் சொன்னார்.
"நாங்க ஒண்ணும் உட்கார வரலே. என் தங்கச்சிய தனியா வரச் சொன்னியாமே?"
"மேகலா யாரிவர்?"
"என்னோட அண்ணா!"
"என்கிட்ட பேசு ஸார்! எவ்வளவு தைரியமிருந்தா வீட்டுக்கு வா இன்ப அதிர்ச்சி தர்றேன்னு கூப்பிடுவ..."
"வெய்ட்... வெய்ட் எ மினிட்! நீங்க தப்பா புரிஞ்சிகிட்டீங்க" என்றவர் நெற்றியில் வியர்வை அரும்பியது. கண்கள் பயம் காட்டியது.
"எது ஸார் தப்பு? உன்னை மாதிரி ஆள சும்மா விடக்கூடாது!" என்ற ராகவன் முஷ்டியால் தாடையில் குத்தினான். பல்லிடுக்கில் லேசாக ரத்தம் எட்டிப்பார்த்தது. வலி பிராணன் போனது. இதை நடேஷ் எதிர்பார்க்கவில்லை. வலியை விட மேகலா முன் அடி வாங்கியது நெஞ்சை சுட்டது.
"அண்ணா! சும்மா இருங்கண்ணா... அடிக்காதீங்க. நீங்க வந்து எச்சரிச்சிட்டு போவீங்கன்னு தான் கூட்டி வந்தேன். அடிச்சிட்டீங்களேண்ணா!" என்றவள், "சாரி சார். இனிமே என்னை வேலைக்கு வச்சுக்க மாட்டீங்கன்னு எனக்கு தெரியும். நாளைக்கு ஆபீஸீக்கு வந்து ராஜினாமா கடுதாசி குடுத்துடறேன் சார்!" என்று படப்பாக பேசினாள்.
"மேகலா! நீயாவது என்னை புரிஞ்சுப்பேன்னு நினைக்கிறேன். தயவு செய்து அந்த ரூமுக்கு வாம்மா!" என்ற நடேஷ், இதழிடுக்கில் வழிந்த ரத்தத்தை கர்ச்சீப்பால் துடைத்தார்.
"கிழட்டுக்கழுதை... இன்னும் பாரு ரூமுக்கு கூப்பிடறான்."
"விடுங்கண்ணா. ரூமுக்கு தானே சார். வாங்க போகலாம்"
ஹாலை விட அந்த அறை சுத்தமாக இருந்தது. மெலிதாக ஊதுபத்தி வாசனை அடித்தது. கண்களை ஓட்டி பார்த்துக்கொண்டிருந்த மேகலா,"அது ... அது... யார் சார்?"
எதும்மா?" என்று கேட்டான் ராகவன். " அங்க பாருங்கண்ணா! என் போட்டோவில மாலையெல்லாம் போட்டு... குங்குமம் வச்சு..." என்றவள் லேசாக தள்ளாடி தலையை பிடித்துக் கொண்டாள்.
கணேசன் காலிங் பெல்லை அழுத்தினான். அது கத்தவில்லை. 'கரண்ட் கட்' என உணர்ந்து திறந்திருந்த கதவு வழியே உள்ளே நுழைந்தான். உள்ளறையிலிருந்து பேச்சுக்குரல் கேட்டு நின்றான்.
"சார் இத நீங்க முன்னாலேயே சொல்லி இருந்தா நான் அடிச்சிருக்க மாட்டேன் சார். சாரி சார்... உங்க தங்கச்சி எப்படி சார் செத்தாங்க?"
"அவளுக்கு ப்ளட் கான்சர். ரத்தம் ரத்தமா வாந்தியெடுத்து... வேண்டாத கோயில் இல்ல... ப்ச்... அதை நினைவு படுத்தாதீங்க ப்ளீஸ்! இந்த துயரத்துக்கெல்லாம் உங்க தங்கச்சி தான் மருந்தா இருக்கிறா! அடிக்கடி வந்து போம்மா..."
அவர்கள் ஹாலுக்குள் நுழைவதற்குள் கணேசன் வெளியே நின்று கொண்டு,"சார்... சார்..." என்று அப்போது தான் வந்திருக்கிற பாவனை செய்தான். "வாப்பா... உட்காரு!" என்ற நடேஷிடம் "அப்ப நாங்க கெளம்பட்டுமா சார்?" என்றான் ராகவன். "அடிக்கடி வர்றேன் சார்." என்றாள் மேகலா.
அவர்கள் வெளியேறிச் சென்ற பின், "உன்னை சாயங்காலம் தானே வரச்சொன்னேன். இப்ப ஏன் வந்தே? சரி... சரி... பத்து நிமிஷம் இரு. பணத்தை எடுத்திட்டு வர்றேன்" என்று சொல்லி விட்டு உள்ளே சென்றார்.
ஷோபாவில் சாய்ந்து கொண்டான் கணேசன். ' என்கிட்ட பாஸ்போர்ட் சைஸ் போட்டோவை கொடுத்து பெரிசுப்படுத்தச் சொல்லும் போது மனைவின்னு சொன்னாரே! இவங்ககிட்ட தங்கச்சிங்கிறார். சம்திங் ராங்! ஒருவேளை தங்கச்சி மாதிரி இருக்கேன்னு சொல்லிச்சொல்லியே அவளை மல்லாக்க வக்க ஏற்பாடு செய்யிறாரோ... இப்படி யோசிச்சா கணக்கு நேராகுதே! டே கிழவா... திட்டம் போட்டு கவுக்கப் பார்க்கிறியா? ஆக உண்மை தெரிஞ்சு போச்சு. இப்ப என்ன பண்ணலாம்? கிழவனை மிரட்டி பணம் கறக்கலாமா... இல்ல, அந்த புள்ளைகிட்ட உண்மையை சொல்லி உஷார் படுத்தலாமா... குழப்பமா இருக்கே! ஹலோ பிரதர்ஸ்! நீங்களாவது இதுக்கு ஒரு வழி சொல்லுங்க ப்ளீஸ்!
நன்றி: athikaalai
